بررسی تأثیر اجرای روش مراقبت پرستاری پرایمری بر رضایت پرستار و بیمار از نحوه مراقبت و آگاهی بیماران از خود مراقبتی بعد از عمل قلب باز

پیش زمینه و هدف: الگوی مراقبتی پرستار پرایمری علاوه بر تداوم مراقبت و درمان بیماران و آموزش بهتر زمان ترخیص، باعث افزایش رضایتمندی بیمار و پرستار از نحوه مراقبت می شود. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر اجرای روش مراقبت پرستاری پرایمری بر رضایت پرستار و بیمار از نحوه مراقبت و میزان آگاهی از خود مراقبتی در بیماران جراحی قلب باز می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی غیر تصادفی بر روی 108 بیمار و24 پرستار در دو گروه کنترل و مداخله در بخش مراقبت های ویژه جراحی قلب باز مرکز آموزشی درمانی آیت الله روحانی دانشگاه علوم پزشکی بابل در سال 1394 انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه رضایت پرستار و بیمار و پرسشنامه میزان آگاهی خود مراقبتی بیماران جراحی قلب باز بود. آنالیز داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی زوجی، من ویتنی وتی مستقل تحلیل گردید. یافته ها: میانگین و انحراف معیار رضایت بیماران و پرستاران به ترتیب در گروه کنترل و مداخله ( 43/3±38/21)، (33/5±59/29) p<0.000.( 42/5±72/28)، (75/4±24/34 )، (p< 0.003) بود. میانگین و انحراف معیار میزان آگاهی خود مراقبتی بیماران به ترتیب در گروه کنترل و مداخله ( 79/5 ± 14/43)، (/7±74/50) با (00/0p<  ) بود. ارتباط معنی دار آماری در هر دو گروه قبل و بعد از مداخله دیده شد. نتیجه گیری: اجرای مراقبت پرستاری به روش پرایمری در بخش جراحی قلب باز موجب رضایت بیمار و پرستار از نحوه مراقبت و همچنین باعث افزایش میزان آگاهی خود مراقبتی بیماران می شود.